Burnout en werkgever

Een burnout heeft niet alleen gevolgen voor de werknemer die eraan lijdt, maar ook voor de werkgever. In veel gevallen kan een burnout bijvoorbeeld leiden tot een overstap binnen het bedrijf naar een andere functie of zelfs tot ontslag. Daarmee is een burnout niet alleen een probleem dat de werknemer aangaat, maar ook de werkgever. In dit artikel bespreek ik wat de rol van de werkgever is wanneer er sprake is van een burnout.

Verantwoordelijkheid werkgever

Bij een burnout wordt vaak ten onrechte gedacht dat iemand gewoon even uit moet rusten en dat het ‘vanzelf weer over gaat’. Vaak zijn er structurele problemen op de werkvloer, die zichzelf niet oplossen. Die problemen zijn er nog steeds als iemand, na een tijdje rust genomen te hebben, weer op zijn werk verschijnt.

Alleen rust nemen is bij een burnout dus vaak niet de oplossing. Daarnaast is een bunout vaak geen individueel, geïsoleerd probleem. Het komt regelmatig voor dat er meerdere mensen in een organisatie of afdeling te maken krijgen met burnoutklachten.

Daar lijkt dus ook een verantwoordelijkheid te liggen voor de werkgever. Niet alleen om te zorgen dat mensen weer snel aan het werk kunnen, maar ook om te voorkomen dat op een gegeven moment de halve organisatie opgebrand thuis zit.

Plichten werkgever

Deze verantwoordelijkheid van de werkgever wanneer iemand met burnoutklachten thuis zit, is wettelijk vastgesteld in (onder andere) de ‘Wet Verbetering Poortwachter’. Die wet is in het leven geroepen om ervoor te zorgen dat werknemers weer snel aan de slag kunnen.

Daarbij is er een verplichting voor zowel de werkgever als de werknemer. Samen moeten zij een plan opstellen om ervoor te zorgen dat de werknemer weer snel terug aan het werk kan.

Burnout en werkgever: wie betaalt?

De kosten van het herstel van een burnout worden niet vergoed door de zorgverzekering. Burnout is niet opgenomen in de DSM, wat wil zeggen dat het geen officiële psychische stoornis is. Dat is de reden dat de zorgverzekeraar het niet vergoedt.

Burnout valt onder de ‘beroepsziekten’. Dit zijn aandoeningen die direct veroorzaakt worden door bepaalde omstandigheden op de werkvloer. Je kunt hierbij denken aan psychische aandoeningen zoals een burnout, maar ook aan lichamelijke aandoeningen als RSI.

Aangezien het hier om een beroepsziekte gaat wordt de werkgever daar over het algemeen verantwoordelijk voor gehouden. De werkgever is dan ook degene die de kosten van het herstel van een burnout dient te betalen.

Wie betaalt bepaalt?

Het feit dat de werkgever betaalt, wil echter niet zeggen dat hij/zij volledig mag bepalen hoe het herstel eruit zal gaan zien. In de Wet Verbetering Poortwachter staat verder beschreven dat er een plan van aanpak opgesteld dient te worden om tot een herstel te komen. Hier moeten zowel werkgever als werknemer achter staan.

Het plan van aanpak gaat niet alleen over het herstel van de werknemer, maar ook over de re-integratie in het bedrijf als de werknemer eenmaal hersteld is. Aangezien een burnout vaak ontstaat door een combinatie van persoonlijke factoren en werkgerelateerde factoren, is het ook belangrijk dat er dingen veranderen in de werkcontext.

Alleen dan kan er toegewerkt worden naar een duurzaam herstel en kan het ontstaan van burnoutklachten in de toekomst voorkomen worden. In sommige gevallen kan ervoor gekozen worden dat een andere functie, of zelfs een ander bedrijf, beter bij de werknemer past.